Happy Puso Day!

Paano ba nagdiriwang ng Araw ng mga Puso ang mga Pinoy?

Romantiko daw ang mga Pinoy. At makikita ito't mararamdaman araw-araw lalo na sa Araw ng mga Puso. Tila kasingkahulugan ng araw na ito ang mga pulang rosas, tsokolate, regalo, dates (dinner, movie, concert, church at kung anu-ano pa). 

Gaano katotoo? 

Subukan mong maging mapagmasid ngayong araw. Subukan mong bilangin ang makakasalubong mong mga lalaki na may dalang isang bumbon ng bulaklak na ibibigay sa minamahal. Bilangin mo rin ang mga babaeng kinikilig habang pasimpleng sinasamyo ang yakap-yakap na mga bulaklak. Isama mo pa ang bitbit na mga nakabalot na regalo.

Idamay mo na rin sa pagmamasid ang dami ng mga taong nagsisiksikan sa mga restaurant at fastfood. Gayundin ang mahabang pila sa sinehan. Idagdag mo pa ang kabi-kabilang concert na sadyang itinapat sa araw na ito. Huwag na rin nating kalimutan ang mga Valentine's party kung saan-saan.

Kung marami kang makikita sa mga ito, tunay ngang malalambing ang mga Pinoy. At malamang na isa ka rin sa mga romantikong ito.

Dear Diary

Nagkaroon ka na ba ng isang karanasan na akala mo ay hindi maaaring mangyari?

Hindi lahat ng mambabasa ay nabibigyan ng pagkakataon na makilala ang idolo nilang manunulat. Kung kaya’t maswerte ako ngayong araw dahil sa pambihirang pagkakataong ito.

Itinuturing ko na aksidente ang pagtatagpo naming iyon. At dahil hindi naman araw-araw ang ganitong pagtatagpo, sinamantala ko na ito sa pamamagitan ng pagtatanong sa kaniya ng mga tanong na kay tagal nang palaisipan sa akin.

Narito ang ilang bahagi ng aming kuwentuhan pag-uusap…

Ako: Naging mabenta ang lahat ng sinulat mong libro. Ngunit hanggang ngayon ay isang malaking misteryo ang iyong pagkatao. Bakit ba tila nagtatago ka? Ayaw mo bang makilala ka ng iyong mga tagahanga? O natatakot ka lang dumugin? Ah, alam ko na! Tinatamad kang pumirma nang paulit-ulit sa mga libro na koleksiyon ng iyong mga tagahanga, tama ba?

Siya: (ngumisi) Parang ganoon na nga.

Tagumpay sa Kabiguan

Naranasan mo na bang matuwa at malungkot nang sabay?

Hindi kabaliwan ang tinutukoy ko. Ito ‘yung may bagay na nakakapagpaligaya sa iyo ngunit nakakalungkot din habang ginagawa mo ito. Magulo ba? (May kinalaman din dito ang post ko noong nakaraan.)

Sa klase, pinagsulat na naman kami (bagay ng gustung-gusto kong ginagawa) ngunit limitado na naman (bagay na nakakalungkot).

Narito ang aking akda na isinalin ko ulit sa nakakadugo ng ilong na mga salita.

*****

Kasabay ng pagsisimula ng pag-ikot ng kamera, dinala ako ng mga alaala pabalik sa ilang buwan na ring nakalipas.

“Kuya, paano mo ilalarawan ang nakalipas na eleksiyon?”

Isyu ng Moralidad

Is it morally right for a teacher to have a relationship with one of his/her students?


Ito ang tanong na bumuhay sa aming katawang lupa kamakailan lang. Bilang mga future teachers, nahulog kami sa bangin ng malalim na pag-iisip.

Kanya-kanya ng opinyon syempre. Ganyan ang Pinoy eh. Hindi papayag na hindi marinig ang sariling panig.

Yes or No?

Sa una kong pagsagot, pumanig ako sa NO. Katwiran ko, bilang guro ay kailangan mong maging mabuting ehemplo sa pamayanan. At paano ka magiging mabuting halimbawa kung magkakaroon ng relasyon na sa tingin ng mga tao sa paligid mo ay imoral?

Pero bumalimbing napaisip rin ako. Ano nga ba ang pamantayan ng moralidad? Kaninong pamantayan ba ang dapat masunod? Ang mali para sa akin ay maaaring tama para sa ilan. At ang tama para sa akin ay maaaring mali para sa karamihan. Kaninong paningin ng tama at mali ang dapat masunod?

Panahon ng Buhay

Nasubukan mo na bang gumawa ng isang bagay na gustung-gusto mong gawin pero may pumipigil sa iyo?

Ganyan ang pakiramdam ko nang kumuha ako ng exam sa subject naming Creative Writing.

Kailangan naming sumulat ng isang sanaysay ngunit limitado lamang ang mga salita. May mga tanong lang na kailangang sagutin at dito lamang dapat umikot ang iyong akda. Umabot lamang yata sa pitong tanong ang mga ito.

Restricted writing ang tawag dito.

Narito ang aking akda na isinalin ko na sa Filipino.

*****

Ang buhay ay tila panahong pabagu-bago. Kailangan mong makipagsabayan kung hindi’y mapaglulumaan ka ng panahon. Wari’y isa kang puno sa gitna ng parang na matamang naghihintay lamang sa muling pag-ihip ng malamig na hangin o di kaya’y pagdampi ng mainit na bulong nito.